اتحاد و وحدت

اتحاد و وحدت عاملی است که می توان با آن بر خیلی از مشکلات و نابسامانی ها  پایان داد، بر عکس اگر روزی نفاق و پراکندگی جای این نعمت الهی را اشغال کند چه بر سر انسانها خواهد آمد.

سنت الهی چنان است که بر کاینات خویش هر چه را که لازم دیده همان را مقدر نموده است در عالم نباتات، حیوانات، حشرات، خزندگان، و کمی اگر بیشتر افق دید خویش را وسیع نماییم عالم کهکشان ها همه و همه به نحوی بسیار دقیق و منظم آفریده شده و در مسیر خویش در حال حرکت اند. و اگر کدام خللی در سیستم حرکت شان به وجود آید آفات مختلف کیان شان را تهدید خواهد نموده و از هر طرف آفاتی را متوجه خویش خواهند نمود.

 زندگی اجتماعی انسان ها نیز حکایت از این مثال را دارد. چون انسان نیز مانند سایر پدیده ها جزیی از همین کاینات می باشد. یعنی اگر انسان بر خلاف مقتضی فطرت خویش مسیر زندگی اش را طی کند خطراتی وی را تهدید خواهد نموده و نهایتاً انجام کارش جز هلاکت چیزی دیگری نخواهد بود.

یکی ازعواملی که سبب تضمین زندگی انسان شده و برای وی امنیت واقعی را به ارمغان می آورد همانا اجتماعی زندگی کردن و با دیگران تعامل خوب داشتن است، و آنچه سبب انگیزه برای انسان گردیده تا نوع او را در کنار هم قرار دهد نیاز شان به همدیگر و وجود دشمن بیرونی است که از آن احساس خطر می نمایند. چنانچه الله متعال از آغازین روز خلقت انسان بوی اعلام نمود که در مقابل تو کسی بنام شیطان قرار دارد، مبادا  بدام وی قرار گیری!

بلی شیطان کسی که هرگاه مشاهده نمود کسی از جمع بیرون است وی را طعمه خویش ساخته و مانند گرگ بر او حمله ور خواهد شد.

 چه زیبا است این گفته امام ابوالحسن ندوی- برای اینکه بتوانیم انسانها را متحد نمائیم باید انسان برای خویش دشمنی بیرونی را فرض نماید. بعنوان مثال هرگاه فکر نمود که بیرون از کره خاکی در دیگر کرات دشمنانی موجودیتش را تهدید می کند، آنگاه برای انیکه بتواند خود را از شر دشمن نجات دهد مجبور است که روی بطرف اتحاد و اتفاق آورد.

دین اسلام از آغازین روزهای ظهور خویش اساس را بر این مبنا نهاد که از افراد جماعتی بسازد و از ملت های کوچک ملت بزرگ و از طوایف و نژاد ها یک امت واحد ساخته هنگامیکه سر صف جماعت قرار می گیریم تاکید میشود تا خالیگاهای صف ها بسته شود و هیچ خلایی باقی نماند.

و رسول الله به این امر بسیار حساس بودند. آخر قرار است که این دین آخرین رسالت و پیروان آن آخرین کسانی باشند که توانائی جهت دادن انسانها بطرف یک زندگی متعالی است باشند، و اگر قرار باشد که صف او پراکنده باشد امکان ندارد هادی برای دیگران قرار گیرد حقیقتی را که نمی توان به هیچ عنوان از آن چشم پوشی نمود.

آنچه سبب قوت امت است در یکپارچکی صفش بوده، که توانسته تاریخ را مملو از صفحات درخشان گرداند و هر برگ آن چشم ها را بسوی خود خیره می گرداند .

چرا امت حقایق اطراف خویش را نمی نگرد؟

قرآنکریم کتاب دستور مسلمانان اتحاد و همبستگی را به عنوان یک فریضه معرفی می کند و کسانیکه در راه اقامه آن کوشش می نمایند. از نظر قرآن بهترین ها می باشند، در مقابل کسانیکه برای برهم زدن صف واحد امت تلاش می کنند بدترین کسان از دید قرآن کریم محسوب می گردند.

در عصر حاضر جهانیان برای رشد استعداد ها، انکشاف مهارتها و گام برداشتن بسوی ترقی و پیشرفت مشاهده می شودکه  قاره ها به همدیگر وصل می گردند.

آیا در شرایطی که غیر مسلمانان اتحادیه ها تشکیل می دهند، برای مسلمان زیبنده است که در زیر چترهای کوچک ومحلی قومی بسر برند؟

هنگامیکه غیر مسلمانان برای هم زیستی مسالمت آمیز مرزهای جغرافیایی خویش را از میان بر می دارند، برای مسلمان شرم نیست که بخاطر تعصب از حریم جغرافیایی خویش  جوی از خون را براه اندازد. و دنیا را متوج حالت ننگین خویش نماید؟  

وقتی دیده می شود در جهان سازمان های بزرگ برای اهداف پلید و ضد انسانی با نام های زیبا تشکیل می گردد.

جای تأسف است که مسلمانان برای اهداف مقدس خویش به تشکیل چنین سازمان های روی نیاورند و تنها به این  دل خوش کنند که ما در منطقه خویش شورای کوچک محلی داریم و این درمان همه دردهاست!

یکی دیگر از مشکلات امت که سبب به وجود آمدن فرق و طوایف مختلف گردیده و از ملت بزرگ اسلامی ملل کوچک و متفرق به وجود آورده است همانا فهم مریض گونه ی است که از مفاهیم دینی دارند. و همین فهم ناقص تأثیرات سوء خویش را بر تمام ابعاد زندگی بر جای گذاشته است.

آنچه در اخیر باید به عنوان نقطه قوت و امیدواری به آن اشاره نمود، آن است که  امت اسلامی الحمد لله وسایل اتحاد و وحدت را در اختیار داشته که می تواند با استفاده از این ابزار و وسایل که ذیلاً به آن اشاره مختصر خواهد شد، مجد از دست رفته خویش را باز یابد .

• قرآنکریم به عنوان مهم وسیله وحدت بین امت که در طی مدت چهارده قرن بدون کدام کاستی و تحریف با تأکید و صراحت وحدت را به عنوان فرضی از فرایض بر می شمارد و امت را به آن دعوت می کند{وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا وَاذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَکُنْتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَهٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَکُمْ مِنْهَا کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ} [آل عمران: 103]
• سنت و سیره مطهر رسول الله r وسیله دیگری است برای پیوند دادن و وصل کردن صف پراکنده امت اسلامی که می شود با الهام گرفتن از راه و روش و توصیه های سازنده آن بزرگوار به وحدت واقعی رسید. به این پیام جاویدانی بنگریم که با رعایت نکات مهم آن چطور به سعادت واقعی خواهیم رسید.
• إِیَّاکُمْ وَالظَّنَّ فَإِنَّ الظَّنَّ أَکْذَبُ الْحَدِیثِ وَلَا تَحَسَّسُوا وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا تَحَاسَدُوا وَلَا تَدَابَرُوا وَلَا تَبَاغَضُوا وَکُونُوا عِبَادَ اللَّهِ إِخْوَانًا صحیح بخاری (15/  276)

آری برادر عزیزم امروز پیش از هر زمانی دیگر من تو با تمام تفاوت های نژادی لسانی منطقویی که داریم نیازمند آنیم تا در کنار همدیگر برای آبادانی سرزمین خویش دست به دست همدیگر دهیم و از این مرحله سر نوشت سازی که در حال گذار از آن می باشیم و هر لحظه خطراتی که کیان وحدت ما را تهدید می کند باذن الله سالم عبور نماییم، و اجازه ندهیم تا بنام مذهب، لسان، نژاد وغیره معیارهای که امروزه عده یی بخاطر منافع مادی خویش از آن به حیث ابزار برای رسیدن به اهداف نامقدس قرار استفاده می کنند قرار گیریم.

به امید روزی که صف بر هم ریخته و نا منظم امت شکل گرفته تا عظمت از دست رفته خویش را انشاء الله باز یابد تا با بلند نمودن پرچم توحید و و حدت نقش اساسی خویش را استادی و راهنمایی است در مقابل بشریت و جهانی که در او قرار داریم ایفا نماید.

«وَمَا ذَلِکَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِیزٍ » ابراهیم /20