بابانوئل، در غزه دودکشی نیست، پس نیایید!
نویسنده: ادهم شرقاوی
ترجمه: احمدالله مهاجر
◽️جناب سانتا کلوز، سلام و احترام!
نخستین بار که نام شما را شنیدم، کودک بودم. گفتند شب‌ها از دودکش خانه‌ها پایین می‌آیید، کیسه‌ای پر از اسباب‌بازی بر دوش دارید و برای کودکان هدیه می‌آورید. آن شب، با شوقی کودکانه منتظر شما ماندم. با وجود آن‌که خانهٔ ما نه دودکشی داشت و نه سقفی که سورتمه و گوزن‌هایتان را بر آن بگذارید، امیدوار بودم بیایید.
◽️شما نیامدید. گمان کردم شاید این نواقص خانه ما دلیلش بود. فردا صبح، وقتی معلمی که از شما می‌گفت، از ما پرسید شب چگونه گذشت، گفتم تمام شب به سقف خیره ماندم. او خندید و گفت: «سانتا فقط از دودکش‌ها پایین می‌آید!»
من، با همان زبان صریح کودکی، پاسخ دادم: «خانه‌هایی که دودکش دارند، کودکانشان نیازی به اسباب‌بازی اضافه ندارند!» معلم با تعجب گفت: «این حرف را در نامه‌ای برای سانتا بنویس و در جورابت بگذار.»
◽️می‌خواستم بنویسم، اما همه جوراب‌هایم سوراخ بودند. از نوشتن منصرف شدم. همان شب، از مادرم خواستم هدیه‌ای برایم بخرد. مادرم، که قدیسی حقیقی است و نه افسانه‌ای مثل شما، گفت: «هفتهٔ بعد برایت می‌خرم.»
پرسیدم: «چرا هفتهٔ بعد؟»
پاسخ داد: «چون ما خودمان را شبیه دیگران نمی‌کنیم.»
پرسیدم: «دیگران؟ همان‌هایی که دودکش دارند؟»
گفت: «نه، آنان که به سانتا باور دارند.»
پرسیدم: «و گوزن‌هایتان چه؟»
لبخندی زد و از جبریل گفت، از براق و از شبی که پیامبر را از مکه به بیت‌المقدس برد. از معراج گفت، از دیدار پیامبران در آسمان‌ها، و از موسی که شفاعت کرد تا نمازها پنج وقت شود، زیرا بیش از آن را تاب نمی‌آوردیم.
از آن شب، به براق ایمان آوردم و افسانه گوزن‌هایتان را کنار گذاشتم.
◽️سانتا، ما بزرگ شده‌ایم.
دیگر به سقف‌ها خیره نمی‌شویم. می‌دانیم تنها چیزی که از آسمان فرود می‌آید، عیسی علیه‌السلام است. او از دودکش نه، بلکه از آسمان می‌آید؛ اما نه با کیسه‌ای پر از اسباب‌بازی، بلکه با نیزه‌ای در دست، برای نابودی دجال فرود می‌آید. مگر آن روز، زمانی برای بازی نخواهد بود.
ما بزرگ شده‌ایم و دریافته‌ایم که عیسی علیه‌السلام پیامبر «ما»ست، نه از شما؛ زیرا اگر از آن شما می‌بود، در واتیکان یا سانت‌پترزبورگ فرود می‌آمد، نه کنار منارهٔ سفید دمشق. الآن بزرگ شده‌ایم و می‌دانیم که گوزن‌هایتان پرواز نمی‌کنند. تنها چیزی که در آسمان‌ها پرواز دارد، جنگنده‌هایی است که کودکان غزه، سوریه، عراق و افغانستان را از روی زمین برمی‌دارد، اما نه به سوی رویاها، بلکه به سوی مرگ می‌فرستد.
◽️ما بزرگ شده‌ایم و می‌دانیم که رومیان همان رومیان قدیم‌اند، هرچند اتحادیهٔ اروپایی بسازند. و فارس‌ها همان فارس‌های قدیم، هرچند دیگر آتش نپرستند و شما همان دروغ‌گویان همیشگی هستید!
پس نیایید، بابانوئل!
◽️معبر رفح بسته است. خانه‌های ما دودکش ندارند. شجاعیه دیگر خانه‌ای ندارد و جبالیا پیش از مردگان، زندگان را به خاک سپرده است. کودکان ما در چادرهای سرد، اسباب‌بازی نه، بلکه پتو می‌خواهند؛ زیرا عمرهای کوچکشان را سرما به پایان رسانده است.
◽️رنج سفر را بر خود هموار نکنید. گوزن‌هایتان را خسته نکنید. ما منتظر شما نیستیم. برای فرزندانمان از جبریل خواهیم گفت، از براق و از عیسی علیه‌السلام که با نیزه‌اش دجالان را نابود می‌کند، زیرا قدیسان حقیقی، اسباب‌بازی توزیع نمی‌کنند، بلکه آنان دجالان را نابود می‌سازند تا کودکان بتوانند در صلح زندگی کنند.
