وظیفه‌ی ما در قبال غزه
نویسنده: هیوا راشدی
بیش از ۲۲۸ روز از جنایات رژیم غاصب صهیونیستی و امریکای جنایتکار و بقیه‌ی قدرتهای غربی در غزه می‌گذرد. در این مدت جنایتی نمانده است که مرتکب نشده باشند. از قتل عام خانواده‌هایی به طور کامل، کشتار زنان و کودکان و تخریب بیمارستانها به بهانه‌های واهی و کشتارهای جمعی پزشکان و کادر بیمارستانها و کشف گورهای دسته‌جمعی نشانی بی‌تردید از خونخواری و وحشیگری آنان است. که روی جنایتکاران تاریخ را سفید کردند.
و اما از طرف دیگر ملتی با صلابت با ایمانی راسخ، اراده‌ای پولادین و توکلی مؤمنانه وجود دارند که در ابتلای خداوند سربلند بیرون آمدند و جای آن دارند، در تربیت و ایمان و توکل به خداوند الگوی امت اسلامی گردند.
وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَاماً
و ( به خاطر آورید ) آن گاه را که خدای ابراهیم ، او را با سخنانی ( مشتمل بر اوامر و نواهی و تکالیف و وظائف و از راه‌های مختلف و با وسائل گوناگون) بیازمود و او ( به خوبی از عهده آزمایش برآمد و ) آنها را به تمام و کمال و به بهترین وجه انجام داد. (خداوند بدو ) گفت: من تو را پیشوای مردم خواهم کرد.
اهل غزه نمونه‌ای از صبر و بردباری ارائه دادند که به ندرت مثال آن را در تاریخ خواهی یافت.
و آنچه که بر خردمندان پوشیده نیست یاری و معونت خداوند است که شامل حال آنان گشته است.
شاید این نصرت الهی از کسانی پوشیده باشد. اما هیچ نصرتی به اندازه‌ی ثبات و استقامت در راه دین نیست. مگر خداوند به ما نیاموخته که از بارگاهش طلب صبر و ثبات کنیم.
ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم الکافرین
پروردگارا بر دلهایمان صبر و شکیبایی بریز و گامهایمان را ثابت و استوار بدار و ما را بر جمعیت کافران پیروز گردان.
آری نصرت بعد از صبر و ثبات حاصل می‌شود و به امید خدا آن را خواهیم دید. ما شاهد صبر و ثباتی بی‌نظیر در غزه هستیم که حتی تاب تحمل را از نظاره‌کنندگان آن می‌رباید و به جایی رسیده است که قران به موضع امتهای پیشین در چنین شرایطی اشاره می‌کند و از زبان آنان می‌فرماید: « مستهم البأساء والضراء و زلزلوا حتى یقول الرسول و الذین معه متى نصرالله الا ان نصر الله قریب» زیانهای مالی وجانی به آنان دست داده و پریشان شده‌اند که پیغمبر و کسانی که به او ایمان اورده بودند می‌گفته‌اند پس یاری خدا کی و ( کجا) است؟ بیگمان یاری خدا نزدیک است.
بله خداوند امتی را به نهایت سختی و شدت می‌رساند تا پاک و ناپاک را از هم جدا کند و مدّعیان حقیقی را از مدّعیان دروغین سوا کند. زیرا آنان که به هر نیتی غیر از اخلاص برای خداوند پا به این عرصه می‌نهند در این مرحله کم می‌آورند و تحمل ادامه‌ی مسیر را ندارند.
اما گروهی اندکی که باقی می‌مانند. نصرت خدا شامل حالشان می‌گردد و مصداق آیه‌ی «کم من فئه قلیله غلبت فئه کثیره بإذن الله» می‌گردند.
در میزان خداوند عدد و عدّه کارساز نیست بلکه صبر است که ملاک برتری است «و ان یکن منکم عشرون صابرون یغلبوا مئتین» اگر در میان شما ۲۰ نفر صابر وجود داشته باشند بر ۲۰۰ نفر چیره می‌گردند.
پس ما از آینده‌ی ملت غزه هراسان نباشیم؛ زیرا نابودی هستی در نزد خدا از محقق نشدن وعده‌اش بی‌اهمیت‌تر است.
اما أنچه که در حیطه‌ی تکلیف ماست این است که:
۱- تصویر روشن و واضحی از قضیه فلسطین داشته باشیم و همچون یک قضیه‌ی اسلامی – نه عربی- به آن بنگریم و در این رابطه معلومات صحیحی از آن داشته باشیم تا تبلیغات یهود و جیره‌خوارانش بر ما تأثیر نگذارد. زیرا خالی‌الذهن هر چیزی را صحیح می‌پندارد.
۲- تا جایی که مقدور است از حقانیت فلسطین دفاع کنیم و روشنگری نماییم؛ زیرا امروز نقش رسانه و تبلغیات کمتر از ادوات و تسلیحات نظامی نیست و اگر نمی‌توانیم حضور فیزیکی داشته باشیم با بیان حقایق تا حدودی رسالت ایمانی خود را ادا کنیم.
۳ـ یکی از نشانه‌های ایمان زنده و پویا اهتمام دادن به قضایای امت اسلامی و مشکلات مسلمانان است. لا اقل با پیگری روزانه‌ی اوضاع به آن اهتمام داده و در خلوت خود از صمیم قلب خالصانه برایشان دعا کنیم که خداوند آنان را از این محنت جانکاه رهایی بخشد نصر و پیروزی را بهره‌ی آنان گرداند.
