چرا خداوند از اسرائیل سفاک انتقام نمی گیرد؟

چرا خداوند از اسرائیل سفاک در ظلمش بر اهل غزه انتقام نمی‌گیرد، در حالی که از ظالمان در امت‌های گذشته انتقام می‌گرفته است؟

پاسخ در چند نکته:

اولا: انتقام از ظالمین وعده‌ی الهی است، اما او تعالی تضمین نکرده که حتما در دنیا انتقام مظلومان را خواهد گرفت. الله فرموده است:
“وَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلًا عَمَّا یَعْمَلُ الظَّالِمُونَ ۚ إِنَّمَا یُؤَخِّرُهُمْ لِیَوْمٍ تَشْخَصُ فِیهِ الْأَبْصَارُ [إبراهیم 42]
(و خداوند را از آنچه ستمکاران مى‌کنند غافل مپندار. خداوند تنها کار آنها را براى روزى که دیدگان در آن [از فرط وحشت] خیره می‌ شوند، به تاخیر می‌گذارد).

ثانیا: در امت‌های گذشته انتقام‌ دنیوی – یعنی: دخالت دست غیب و ظهور خوارق عادات- زیاد بوده است، اما در این امت که عاقل‌ترین امت‌ها است و عقلش به پختگی کامل رسیده، امور در او بیشتر به قوانین کونی (اسباب و مسببات) موکول ساخته شده است. پس دوام آن همه خوارق عادات و دخالت دست غیب با وجود نضج عقلی برای این امت، با پدیده‌ی امتحان الهی از انسان که فلسفه‌ی حیات بر آن استوار است منافات دارد.

ثالثا: ابتلا در زندگی مومنان، از قوانین محتوم الهی است و صد البته خداوند مبتلاشدگان را که صبر اختیار می‌کنند درجات بلند بخشیده و زحمات شان را ضایع نمی‌سازد.

رابعا: بخشی از امتحان، امتحانِ سیر در برابر گرسنه، توانمند در برابر نا توان، قوی در برابر ضعیف و.. است، تا پرده‌ی پنهان‌کاری‌ها پاره شده و حقایق مهم، آشکار شود. لذا، خداوند با ابتلای اهل غزه، حقیقت حکام مسلمان، پارلمان‌ها، مراکز قدرت، ارتش‌ها در جهان اسلام را روشن ساخت و در این ابتلا، حقیقت مدعیان دروغین آشکار شد و هر بخشی، در آینه‌ی این ابتلا محک خوردند تا باشد که نزد خود و نزد دیگران و نزد تاریخ، شناخته شوند و حتی ثابت شد که ما توده‌های مسلمان هم به لحاظ ایمان و اخلاق، حالت خوبی نداریم.
هم‌چنان‌که حقیقت، قدرت‌های دنیا، سازمانهای حقوق بشری که همواره خود را داعیه‌دار انسانیت و تمدن داشتند نیز آشکار گشت.

خامسا:  این فرمول پذیرفته شده هست که اهداف بلند قربانی‌های بلند می‌طلبد، بناء، هدفی که اهل غزه برای خود اختیار کردند هدف بی‌مانندی است و به هیچ وجه نمی‌توان قضیه‌ی سوریه، عراق یا افغانستان را با آن مقایسه کرد، آنان، نه تنها با یک غده‌ی سرطانیِ جای‌گرفته در قلب جهان اسلام دست و پنجه نرم کرده و سیطره و شکوه آن را متزلزل ساخته‌اند که بل، با  بانیان و حامیان جهانی آن (امریکا و اروپا) نیز مقابله می‌کنند. روشن است -چنان که بیشتر روشن شد-  که اسرائیل، اطاق فرمان و تخته‌ی خیز غربی‌ها در جهان اسلام است و از آن، اهداف شوم شان در جهان اسلام را به کرسی می‌نشانند و از این رو، با بی‌شرمی تمام همه جنایات او را توجیه کرده و آشکار را با چنگ و دندان از او حمایت می‌کنند. الآن، که یک ملت به ظاهر ضعیف، غرور آنها را شکسته -غروری که در جنگ اعراب و اسرائیل، تمام کشورهای عربی منطقه نتوانست آن را بشکند- و مساله فلسطین را که تقریبا فراموش و بلعیده شده به نظر می‌رسید از نو در اذهان مردم دنیا زنده ساختند و دستاوردهای دیگری که بیان آنها کار تحلیل‌گران است، پس این همه، دستاوردها، دستاوردهای کوچکی برای اهل غزه محسوب نمی‌شود.

سادسا: هیچ‌گاه اهل خبره، شکست و پیروزی را در مقدار تلفات تعیین نکرده بل، آن را به نتایج و آنچه به دراز مدت تحقق می‌یابد می‌سنجند از این‌رو، به اتفاق تحلیلگران، نتایج درازمدت طوفان اقصی، بالاتر از تصور به زیان صهیونست‌ها و دسیسه‌های شوم آنها و حامیان آنها در منطقه هست و برای فلسطینیان اگر اتفاق و مسیر شان را حفظ کنند قطعا به نفع آنها خواهد بود. والله اعلم.