سلاح گرسنگی؛ وداعِ مادران با کودکان گرسنه‌شان در غزه محاصره شده
در طول ماه‌ها محاصره و نسل‌کشی، مادری در غزه دیگر نعمت نیست، بلکه به کابوسی هرروزه بدل شده است؛ کابوسی که هزاران زنِ فلسطینی در نوار غزه هر صبح و شام با آن زندگی می‌کنند. در میان گرسنگی که جسم‌ها را می‌فرساید و ترس دائمی از فقدان فرزندان، مادران با سیاستی نظام‌مند از سوی رژیم اشغالگر روبرو هستند؛ سیاستی که گرسنگی را به ابزاری برای مرگ تدریجی تبدیل کرده است.
مادری که روزی بی‌خوابی را برای سیر کردن کودک خود تحمل می‌کرد، امروز حتی از تهیه قطره‌ای شیر یا لقمه‌ای نان ناتوان است و با نگاهی ملتمسانه به گذرگاه‌های بسته و قفسه‌های خالی بازار چشم دوخته است.
در سایه محاصره، رنج زنان به مشکلات زندگی روزمره محدود نمانده؛ بلکه به زایمان در گرسنگی، سوگواری برای عزیزان از دست‌رفته و نظاره کودکانِ روزبه‌روز نحیف‌تر شده در آغوش‌شان بدل شده است؛ کودکانی که در برابر چشمان مادران‌شان به سوی مرگ می‌روند، بی‌آنکه توان نجاتی برای‌شان باشد.
در غزه، دیگر پرسش این نیست که مادر چگونه از فرزندش محافظت کند، بلکه این است که چگونه او را از مردن در آغوش خود نجات دهد.
تشدید محاصره و ممانعت از ورود کمک‌های بشردوستانه
از آغاز مارس ۲۰۲۵، همزمان با پایان مرحله نخست آتش‌بس و ازسرگیری حملات رژیم اشغالگر، محاصره نوار غزه به شکل بی‌سابقه‌ای تشدید شده است. گذرگاه‌ها بسته‌اند و کمک‌های بشردوستانه، از جمله مواد غذایی، اجازه ورود ندارند.
نان گم‌شده، سفره‌های تهی
تمام نانوایی‌ها به دلیل نبود سوخت تعطیل شده‌اند و اغلب آشپزخانه‌های خیریه‌ای که به صدها هزار نفر غذا می‌رساندند، بسته شدند. بازارها تقریباً خالی هستند و قیمت کالاهای باقیمانده آن‌چنان بالا رفته که برای اکثریت مردم غیرقابل‌دسترس شده‌اند.
تجمع‌های مردمی برای دریافت غذا نیز از حملات نظامیان در امان نمانده‌اند و بارها هدف قرار گرفته‌اند؛ صحنه‌هایی که خاطرات تلخ‌ترین دوره‌های قحطی و محاصره را زنده می‌کند.
«جَنان» گرسنه در آغوش مادر جان داد
از جمله روایت‌های دردناکی که مادران در غزه بازگو می‌کنند، داستان آیه السکافی، ۲۱ ساله، است که بنا بر گزارش مرکز فلسطینی حقوق بشر، دختر نوزادش «جَنان» را در پی گرسنگی از دست داد.
او می‌گوید: «ابتدا با شیر مادر تغذیه می‌شد و حالش بهتر مشد، اما با بازگشت محاصره، غذا نایاب شد و حالش رو به وخامت رفت. شیر خشک نداشتیم، غذا کافی نبود، و بعد از مدتی حتی شیر مادر را هم قبول نمی‌کرد. دچار اسهال مزمن شد. خواستیم برای درمان از غزه خارج شویم، اما گذرگاه‌ها بسته بودند… سوم مه، دخترم روی دستگاه اکسیژن، گرسنه و در حال درد جان داد؛ و من جز تماشا کاری از دستم برنمی‌آمد.»
نصف وعده برای بقای یک روز بیشتر
بسمه عوض، ۲۷ ساله، هر لحظه نگران جان دخترش است. کودک او به قند لاکتوز حساسیت دارد و شیر مناسب در دسترس نیست. مادر ناگزیر شده است از شیر خشک تاریخ‌گذشته استفاده کند و باقیمانده آن را برای چند روز تقسیم کند، مبادا به‌طور کامل تمام شود.
بارداری بدون غذا
زنان باردار و شیرده از سوءتغذیه شدید رنج می‌برند؛ موضوعی که سلامت آنان و جنین‌شان را تهدید می‌کند. هـ.ک، زن ۳۵ ساله باردار در ماه نهم، تنها با عدس و ماکارونی روزگار می‌گذراند و می‌گوید:
«می‌ترسم فرزندم ضعیف به دنیا بیاید یا زنده نماند. نه شیر هست، نه غذای سالم. بدنم تحلیل رفته، موهایم می‌ریزد و مدام احساس سرگیجه دارم.»
نوزادی که نمی‌تواند چهار دست‌وپا راه برود
نعمه الکفارنه، ۳۰ ساله، نگران جان دختر یک‌ساله‌اش «ندا» است که هنوز قادر به چهار دست‌وپا رفتن یا راه رفتن نیست و وزنی کمتر از ۷ کیلوگرم دارد. او می‌گوید: «به‌دلیل سوء تغذیه نتوانستم شیر بدهم، و ناچار به استفاده از شیر خشک شدم، آن هم در حالی که به‌سختی پیدا می‌شود. قحطی به تمام خانه‌ها رسیده، و هر مادری هر روز با ترس از دست دادن کودک خود از خواب بیدار می‌شود.»
نسل‌کشی با ابزار قحطی
بر اساس برآوردهای رسمی، بیش از ۶۵ هزار کودک در غزه به‌دلیل سوء تغذیه در معرض خطر مرگ قرار دارند و تا کنون مرگ بیش از ۵۰ کودک ثبت شده است. این مرگ‌ها بخشی از سیاست قحطی‌سازی نظام‌مند و بخشی از جنایات نسل‌کشی است که ارتش رژیم صهیونیستی علیه بیش از دو میلیون انسان در نوار غزه مرتکب می‌شود.
